امید از ضروری‌ترین عناصر زندگی است؛ عنصری که بدون آن زندگی شکل نمی‌گیرد یا خیلی زود از بین می‌رود. فردی که امید نداشته باشد، دچار رکود می‌شود و تمام استعدادهایش از بین می‌رود. امید یکی از ارزشمندترین عناصری است که ارزش آن را دارد تا برای بدست آوردن آن در هر موقعیتی که هستید با تمام سرعت حرکت کنید. هر چقدر سریع‌تر به امید برسید، به همان میزان سریع‌تر زندگی‌تان دچار تغییرات بزرگی می‌شود؛ تغییراتی که زمینه شکوفاسازی انواع استعدادها را فراهم می‌نماید.

امید، انتظار انسان نسب به خیری است که امکان وقوع آن باشد. انتظاری که موجب حرکت و شکوفایی استعداد انسان می‌شود. انسان امیدوار حالتی دارد که تغییر آینده و بهینه‌سازی وضعیت موجود را می‌خواهد. چنین انسانی در مقابل موانع و مشکلات دچار رکود و سستی نمی‌شود بلکه خود و تغییر حالاتش را مدیریت می‌کند و برای رسیدن به اهداف، شرایط را با خود همراه می‌نماید. امیدوار فردی است که خود و توانایی خود را می شناسد، خدا و توانایی خدا را نیز می‌شناسد و با این که می‌داند که به تنهایی نمی‌تواند موانع زندگی را بردارد؛ اما با کمک خداوند کارهای بزرگی می‌کند. تمرکز چنین فردی بر اجرای برنامه‌های الهی است.

خوب است  بدانید که در اسلام، خداوند به عنوان امیدِ عظیم معرفی شده است و باید همه چیز را از او درخواست کرد. بهترین، بزگترین و کارآمدترین امید هر فرد و جامعه‌ای، خداوند است؛ اما تا فرد یا جامعه‌ای حرکت نکند و تلاش فراوان نداشته باشد، شایسته کمک و نصرت خداوند نیست. خداوند، همه چیز را به حرکتِ افراد و جوامع، وابسته نموده است. افراد شایسته‌ای که در طول تاریخ حرکت کرده‌اند، مورد کمک و نصرت خداوند قرار گرفته‌اند، اگر چه فهم نصرت الهی برای برخی افراد مشکل است.